Soğuk Şiiri - Yusuf Şit

Kıştı... mevsimin açık bıraktığı 'Aralık'tan soğuk sancılar sızıyordu ömrümüze.
Birbirimizden uzak, ayrı şehirlerde üşüyen ellerimizin tutamadığı, tutunamadığı arsız bir zaman eziyordu ömrümüzü.
Gecelerce büyüyen bembeyaz bir düş gibi.
Düşümüzden bir gece ani bir düşüş gibi.
Son nefeste ismini anan bir ölüş gibi.
Birbirinden uzakta üşüyor ellerimiz.
Zamanın tuzağına düşüyor ellerimiz.