Soğuk Şiiri - Gönül Köse

Güneş bile soğuk sen gidince
Yağmur yağmur üşümüş ben
Bir kumru konar pencereme
Onunda eşi yok üşümüş belli
Alıp sevesim sarılasım var ama
Ürker kacar şimdi ...
Kapkara bulutlar ardından sızan günes
Duman altı olmuş gri bir deniz
Bir kahve içmeli şimdi orta şeker
Aklımda karmasık olmuş düşünceler
Nerdesin içimdeki çocuk
Hangi sallancakta sallanır yüreğim
Gülümse yeniden ayazı çek içine
Bırak soğuk işlesin tüm bedenine..
Sen sen ol ama önce kendin ol
Unutma düşlerini hayallerini
Az kaldı düstüğün topraktan
Filiz olup umuda açmaya...

Gönül Köse 20/12/2018