Soğuğum Şiiri - İsmail Kocakaplan 2

buz kalıpı
har doku her his her sevda
aslında hiç bir şey artık bu canda
sogugum;
adını kirleten ruhun kadar
bu şehir üzerime geliyor
hiç takmıyorum
ve ölümü göze aldıgım sen
neden bu kadar soluksun gözümde
acı ve sensizligi kana kana içiyorum
hala ayaktayım
bak aglıyormuyum
işte karşında
ve sen hiçbirşey ifade etmiyosun bu canda
siyah gözlerinin fırtınaları
artık sürüklemiyor beni sana
ve gözyaşları
hiçbirşey ifade etmiyor
benki senelerce kostum yollarında
sokaklarında divane oldum
yitirmişken bu yürek her şeyi
anla işte sogugum
nemrutun ateşi kadar
bak üzerime geliyor herşey
hayat bir ok tek hedefi ben
bazen dalıp bu şehrin sokaklarına
bu benmiyim diye soruyorum kendime
ne yüregim cevap veriyor
ne o nemli gözlerin bana beni veriyor
bir uçurumun bitişiginde herşeyim
her dokunusum tüm hatıraları unutup
meçhule dogru yol alıyorumi
eger bulursam huzuru ve kendimi
belki o zaman yine gelirim
ve bir aşk degirmeninde
severim sevilirim