Gecenin düğmesi eksik,
kapanmıyor üzerime zaman.
Sana hep çıplaktım,
biraz sesle, biraz sessizlikle.
Çaydanlığın buğusunda unuttum kendimi,
o kayıp harfi
adının tam orta yerine koydum.
Kış mıyım, bilmiyorum artık.
Ama üşüyorsam
sen gelmiyorsun demektir.
Bir şeyler ördüm kendime
kazaktan çok, hatıra gibi
her ilmeğinde sen,
her söküğünde ben.
Ve bak,
hangi aynaya baksam
bana en çok
sen yakışıyorsun hâlâ.
Turgay Kurtuluş
Kayıt Tarihi : 22.8.2025 23:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!