Kırağıya nispet, çiçek açıyor nar ağacı
Her lahzaya sesin yankılanıyorken bugün
Yorgun aydınlıklar, renk renk perdelerini indiriyor
Seni görmeyeli suskun,ıslak gözlerimde
Kurumuş ırmak yatağında uyanıyor avuçlarım
Defneler önünde şahlanıyor,ürkek mesafeler
Eşiğinde,kabusları soyduğum başbaşalığım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
