Soğudum Hayattan Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Koca dünya sanki bana bir fanus
Bitmiyor çilerler sanki bir kâbus
Herkesemi böyle banamı mahsus ?
Hüzün dolu ekmeğimde aşımda
Soğudum hayattan bu genç yaşımda

Kara bahtım sanki enesemde cellat
Ne Annem,ne Babam demedi evlat
Gözümde yaşlarla geçti bu hayat
Hüzün dolu ekmeğimde aşımda
Soğudum hayattan bu genç yaşımda

Hep kendi halimde kul'dum zararsız
Eşim,dostum,Anam,Babam duyarsız
Ne oğlum,ne kızım sevmedi kâr'sız
Hüzün dolu ekmeğimde aşımda
Soğudum hayattan bu genç yaşımda

Yine hüzünlendim ağıda çöktüm
Dertlerimi kalem kâğıda döktüm
Bu dünyaya sanki bir ben'mi yüktüm ?
Ellere yerinip boynumu büktüm
Hayattan soğudum bu genç yaşımda