Soğuduk Bir Kere Şiiri - Kerim Korkut Tok

yağmaladın yaşanmış her şeyi
film şeridine sarılı geçmişimi
hayalini kurmaya teşebbüs ettiklerimi
tamamlaya'cağın yarı yolların'da ben varken
yaktın o yolları geçerken
yanmadan nasılda soğudun her şeyden.

oysa ne çoktuk birlikte
tek olasılık, hep onu söyledik birbirimize
nefesimizin yarı yolda bıraktığı yerde.
artık her yerdeki her şey, tam olarak aynıyken
yarı yolda terk etmeliyim nefesimi belkide
soğumayı beklemeden yana yana her yerde

Duydum ki; demli bir çayın diline düşmüşsün
buharına pişmanlıklar düzmüş'sün
çıkılmamış yolculukların hatırasını saklamış
o boş valizim'ize sarılıp üzülmüş'sün
ne ye yarar; tüm umutlarım boşluğa savrulmuş iken
benim için yanmalısın, soğumayı beklemeden

oysa ne çoktuk birlikte
nefesimizin yettiği her yerde
tüm dünya yabancıyken birbirine
yarattığın koca boşluğa, nasıl sığarım seninle
benim için yanmadan soğumuş'tun bir kere.
benim içim yanarak soğudu artık yeterince.