Söğüde Sevda Şiiri - Caner Gümüş

Yaşamanın anlamı bu değil
Bir söğüt ağacı gibi yaşamak vardı,,
Derdi tasayı sözlüklerde aramak,
Oldu mu bir yare verip tüm umutlarını
Bir yardan ümit beklemek,
Bir söğüdün kollarına uzanmak vardı,
Bir söğüt tarafından sevilebilmek.

İlk ağlayışımdan sonra kulağımda,
Derin bir ezan musikisi vardı uzayıp giden.
Sonrasında da hiç uyanmamak vardı
Daha görmeden dünyayı,insanları,kuşları
Daha görmeden sevda çıkmazındaki sarp yokuşları
Bir söğüdün kollarına uzanmak vardı,
Bir söğüt tarafından sevilebilmek.

Başlamamışken meftunu olduğum acılar serisi
Kapılsaydım fırtınalara,sellere karışsaydım,
Hayat,dertlerimin kölesi,ruhumun serserisi
Ne olurdu bir söğüdün dallarına uzansaydım,
Tek korkum rüzgar olaydı,uyanmasaydım
Bir söğüt tarafından sevilebilseydim,ne olurdu

Sen, buhranlı yaşantımın en karalık gecesi
Sen, içten içe ağlayışlarımın, tek bahanesi
Bir yolcuyum ki gidiyorum,hep sen sen diye
Gözlerim yollarda,kulağım bir seste,düşüncemde sen
Sen, dağılan tüm duygularımın yek paresi