Bir gün bir ihtiyar, soğanlı dağında
Eliyle tarlada sap yoluyordu
Çalışmaktan ter- revan içinde kalıyordu
Yaş ileri, yolma zor, memleket kurak
Tırpana gelmiyor zaten, orağa bırak
Tahıl bir karış boyundaydı, öyle kurak
Bunu yakından izleyen, bir komutan
Bu yaşlı amcaya, yardımcı olmak ister
Askerlere emir verir, hadi koşun
Bu ihtiyara, yardımcı olun der
Bir sürü asker, hemen dalar tarlaya
Kısa bir sürede, yolar atar sapları
İhtiyarın uzun süren işini
Askerler çok kısa yapar hesapları
İhtiyar hiç askerlere teşekkür etmeden
Çıkarır çantasından ekmeğini
Yalnız yemeğe başlar
Davet etmez askerleri
İşini çabuk bitmesine teşekkür etmeyen
Birde ekmeğe davet edilmemesine darılan
Komutan takılmak ister İhtiyara
Ya! İhtiyar çoklukla çalışıp çoklukla mı yersin?
Yoksa azlıkla çalışıp azlıkla mı yersin?
Diye bir soru sorar; İhtiyara?
İhtiyar, hiç tereddütsüz cevap vermiş
Çoklukla çalışır, azlıkla yerim demiş
Şükürsüz ihtiyara, çok sinirlenen komutan
Vurun bunun başını?
O olaydan sonra, o dağın adı
Eşşekellez, dağı kalmış
Tahsin Koç
Tiran-20.03.2018
Kayıt Tarihi : 5.5.2018 17:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocuk Hikâyeleri
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!