Düşüme yıkıcı bir ihtilal gibi girdin Jordanka Andonova
çoktan unutmuştum seni usulca tükenen bu yaşamda
demek böyle oluyormuş yaşlar biraz ileri gidince
bir suskun yağmur gibi hüküm sürerken yalnızlık
durup durup eskimiş günler anımsanıyormuş
Bakırköy de görmüştüm seni bir kafede
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta