Sofu çekti korku ile binbir zikri,
Hâr çıkarttı, dedi kendi istediğini,
Dedi sapkın sofî, "Bana Rab söyledi",
Kırk bin dedi, yüz bin dedi, o ne güçlüdür dedi,
Lâkin ne pis idi, kendi bile bilemedi.
Ne söylenip durursun o hâlde, "orada öyle demek istemedi" diye,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta