Sofu Şiiri - Dinçer Çankaya

yeter sofu düş yakamdan yıldızlar aşkına
Ehmedé Xanî hatırına hasta oldum sana ve
sahtekarlıklarına...
ben mazlum ben yitirilenlere ağıtlar yakan
sen paragöz inanç düşmanı afyonsun afyon oğlu
afyon....
çalışmazsın fakat zenginsin zekatlar fitreler zavallılar sağolsun
muskalarda cabası....

ben ezilmiş sömürülmüş yok edilmeye mahkum kalmışım
sen misvağın ağzında ağlık yapmışsın
sömürmüşsün inançlıyı Allah adına ve sen inancı bilmeden
kendini tanımadan...

ne istersin benden saldırma bu komünist diye fuluk hak hukuk adaletle
Allaha inan sömürme garipleri
sen sev herkesi kul hakkı yeme imana gel
dört karıya sen yetmezsin Allahtan kork
bekar fakir gençler var civanlar var
kalmadı sana hak yemek

bak bak küfür ediyorsun Allah adıyla bize lanetler
okuyorsun zalimce
dinin sahibi edasıyla ve kükreyerek

bak sofu akıllı sofuluk hak hukuk ve adaletle olur
insan sevgisi yücedir onlarca
ezilen kardeştir ezen düşmandır inananlarca

sen ey sahte sofu din sömürücüsü
afyon oğlu afyon
halkım ölüyor katliam yaşanıyor diller yasaklanıyor
bu mazlumlara sahip çıksana
bırak dalevereyi gel hak yoluna sev koru sömürme inan
zulme her yerde savaş aç zulmün ırkı olmaz de
ve heryerde savaş zalimle ben o zaman sana
kurban olurum