Softaya Kelam Şiiri - İsa Kahraman

Softaya Kelâm

Beni Câhil diye yerme ey softa,
Elestü’de hitabı, Belî bilirim.
Cemaatle namaz, hem de ön safta,
Allah’a açılan eli bilirim.

Hesabı vermeden, Cennet alınmaz,
Ayar et kendini böyle kalınmaz,
Sazda düzen vardır, yoksa çalınmaz,
Akordu bilirim, teli bilirim.

Şefkatle açılsa, kol mübarektir,
Hizmete giderse, yol mübarektir,
Mevlâm yaratmıştır, kul mübarektir,
İnanmış her kulu Velî bilirim.

Bir şeyler öğretti, hoca, Pederim,
Rabbim son nefeste iman ver derim,
Allah Kelâmıdır, Kur’an-ı Kerim,
Elif, Bâ okudum, Zeli bilirim.

Cenneti derdine devâ görmüşsün,
Cehennemi bana revâ görmüşsün,
Kıçın açık kalmış, rûyâ görmüşsün,
Senin gibileri deli görürüm.

Biraz insaf eyle, isyankâr derken,
İnan, senden bile kalkarım erken,
Her seher vaktinde ezan dinlerken,
Bad-ü sabâ gibi yeli bilirim.

Bırak! Rabbim çeksin beni hesaba,
Kıt aklın erer mi, senin nisâb’a,
Her koyun ayaktan, git bak kasaba,
Rükûda eğilen beli bilirim.

İsa Kahraman 02.01.12