Sofraya Gel Şiiri - Uğur Musab Şahin

Çok bekleyen, yok bekler.
Neden ağlar, tok bebekler?
Soğudu dem, hep yemekler.
Haydi buyur sofraya gel.

Koyu kahve, demledi çay
Gündüz güneş, gece de ay
Şimdi sorsam burcunda yay
Haydi buyur sofraya gel.

Eğer “karnım aç” diyorsan
“Yeme derim” bana sorsan
Adam gibi, uslu dursan
Haydi buyur sofraya gel.

Peynir, zeytin, reçelim var
Bugünlerde bütçemde dar
Tut belimden, sımsıkı sar.
Haydi buyur sofraya gel.

Sor bakalım, ne diyecek
Borcu nasıl, kim verecek
Ben ağlarken o gülecek.
Haydi buyur sofraya gel.

Tilki gider postu kalır.
Geride beş yetim kalır.
Üç bıraksa, tam beş alır
Haydi buyur sofraya gel.
2020