Dokuz nüfüs bir sofrada
Yediler bana kalmadı
Her kapıda iş aradım
Girdiler bana kalmadı
Ben beyaz oldu saçlarım
Yüzüme bakmıyor yarim
Enflasyon baş düşmanım
Vurdular bana kalmadı
Çoğaldı simitçi çaycı
Caddeler doldu dilenci
YüklediYüküm kervancı
Sardılar bana kalmadı
Yanari sağ veya ölü
Pir sultan halkın bülbülü
Gönül bahçemdeki gülü
Kırdılar bana kalmadı
06.06.1989
Öner Alagözoğulları
(Aşık Yanari)
Kayıt Tarihi : 3.6.2005 18:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Erzurum kars kapı askeri cezaevinden çıktım işe girme yasağım vardı ancak özel işlere girmeye uğraşıyordum.her nereye gittiysem kapılar yüzüme kapandı bir gün yine sabahtan akşama kadar gezdim iş bulamadım üzerimde param da yoktu yemek yemek için belki eve gider de bişey yerim diye eve gittim baktım çocuklar sofraya oturmuşlar anneleri dediki 'babanıza da yer verin de birşeyler yesin' uzaktan sofaya bir göz attım ki sofrada zaten hiçbirşey kalmamış yok...Bunun üzerine ben dışarda yedim dedim benim sazımı getir bana hanım dedim ve bu şiiri o anda yazdım takdir sizlerindir...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!