Sofra Şiiri - Ferda Çalışkan

Bugün yemek yedim,
Soframda yok, yoktu...
Önce ağır sözlerden bir parça koparıp,
gururuma doğrayıp içtim...
Herkesin sofrasında olan şeydi nasıl olsa,
Bir şekilde yeniliyordu,
Her sofrada ilk ondan başlanırdı,
Mideyi yatıştırsın diye,
Ne de olsa yutacak daha çok şey vardı...
Haksızlıkları kaşıkladım sonra,
Acıydı bayağı, ama gururundan içince yutuluyordu
Bunları yok etmenin tek yolu yutmaktı,
Zorlanırsan bir yudum gururundan içmekti...
Böyle biliyordum;
Ta ki içimin yandığını hissedene kadar...
Bu sofra bende hazımsızlık yapmıştı,
Hiç oturmamalıydım, bu sofrayı bana kim hazırlamıştı ?
Gel buyur demişti...
Oysa dağıtabilirdim o sofrayı,
Yutarak yok olacağını bana kim öğretmişti...