Çok açtım sofrana geldiğimde.
Sen elimi kaşığa uzatmadan beni doyuruverdin.
Sende verme hevesi vardı.
Bende açlık.
Böylece aynı sofrayı paylaştık.
Aynı anda hiç uykuya dalmadık,
Yalandı rüyalarımız...
Kayıt Tarihi : 13.10.2016 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!