Merdivene çıkan,
Saramaz çocuklar gibi tırmanıyordum boşluğuna.
Bir aşkın sefilliğinde,
Bağdaş kuruyordum
Yüreğimin orta yerine.
Göz yaşlarıma
Bandırıyordum seni
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta