Şöför (Köşe Yazım) Şiiri - İsa Sayan

KÖŞE YAZIM
SİM KART

Muhammet adın da’ bir arkadaşım la’ yaklaşık sekiz yaşın dan beri dostuk orta okul lisenin bir bülümünü hep onun la geçirdim. Biz gerçek ten birbirimizle çok sıkı arkadaştık.her şeyimiz bir biriyle uyum için deydi.sonra hayat şartları bizi farklı ortamın farklı hayatın içine itmişti.
Ve biz birbirimiz den kopmuştuk.o gün bu gün birbirimiz den bir daha haber alamadık.bu yedi yıl gibi, uzun bir zaman zarfıyla devam etti. Ne ben onu aradım ne de o, beni tabi,biraz da imkansızlıklar yılları kovala dı gitti.zaten ben de bulunduğum yerden ayrılmış istanbula yerleşmiştim.
O üniversiteye gitmeyi çok istiyordu bu konu da ben den daha umutluydu.bir ara bir okul kazandığını dört yıl sonra da mezun olduğunu öğrendim.aramak istiyordum ama aramakta gönlüm den geçmiyor du. çün kü zaman bizi çoktan koparmıştı.bir daha eski dostluk olmaz diyordum içim den,.ama öyle olmadı tam tersine bir sabah bilgisayarımı açtım bir imeil gelmişti bu o idi,yani Muhammet.sen beni bulmasın ama benden kaçmaz diyor du yazı da,.evet bu muhammedin ta ken disiydi.ben çok sevindim tabi hemen geri yazdım ona nerde olduğunu sordum.mezun olduktan iki yıl sonra kamoya memur olarak başlamış.yaklaşık dört yıldan beri İstanbul da görev yapıyormuş hem de yanı başım da.bu beni çok sevindirdi.
Eski dostu gökte ararken kendi semtim de bulmanın sevinciyle hemen geri yazdım.bu hafta hemen buluşalım.dedim.adres mekan verdim ona tamam dedik aramız da.o muzlu pastaya hiç dayanamaz bunu en iyi bilenlerden birisiyim.ben ondan erken geldim ona rest yaptım. Muzlu pastalar masadaydı.bir birimizi görür görmez on beş dakika bir birimizi bırakmadık yaklaşık iki saat oturduk muhabbet derken zaman geçmişti.muhammet isa kardeşim.bana müsaade benim kalkmam gerekiyor eşim evde beni bekler dedi tabi kardeşim sen gidebilirsin dedim.dedim ama muhammetin yüzün de bir şeyler olduğunu hissettim.yolun da gitmeyen bir şeyler var dı.bun dan emindim ben den bir şey kaçmazdı.muhammet yok falan dedi ama ben anlamıştım.durumu.eşiyle araları fazla yoktu yüzün den hissettiğim kadarıyla.ve yanılmadım da. Bayrama yaklaşık üç gün vardı bayram da ne yapacağını sordum .buralar dayım biyere gitmiceğem herhal de dedi.ben hemen atıldım.taman eşini de al bize gelin bayram da dedim çok sevin di.iki gün misafirim oldu,.ben bu iki gün de muhammeti normal hayata getirmeyi başarmıştım bütün olayları bana enine boyuna anlattı.ben de olayları en ince ayrıntısına kadar dinledim.gözden bir şey kaçırmadım.
Muhammet eşiyle ayrılma noktasına gelmiş ama eşini seviyor.ayrılmakta istemiyor du.bu olaylara eşinin aylesi de destekliyor du.bun dan da emindim Muhammet benim kıvrak zekalı olduğunu çok iyi biliyor du bir çare bulur hesabı gözlerimin içine bakıyor du san ki,.muhammet eşine her türlü yolu denemişti ama olmamıştı. Çün kü eşin de maneviyat eksikliği de vardı. Ben bunu hemen yakaladım
Çağreyi de hemen buldum bulduğum çare sim karttı evet bir telefon kartıydı..hemen bunu muhammete söyledim güldü olmaz dedi olayı en ince ayrıntısına kadar anlattım ona ayrıntı da şu idi.muhammet bir şim kart alacak bunu telefonuna takacak.eşiyle bir bayan gibi mesajlaşacaktı
Ama bir bayan gibi eşine yüz yüze söyliyemediği anlatamadığın maneviyatı sms yoluyla anlatacaktı ama sim kartı kendi adına almamalıydı sim kart bir bayanın üzerine adına olmalıydı.muhammet bir ay bu yolu izledi olmazdediğimiz bu yol kısa süre geçmesine rağmen meyvelerini veriyor du. Eşi akşam eve geldiğin de yüzü gülüyormuş ama bazen derin bir düşünce sarıyormuş doğrusu da buydu zaten.iki ayın sonun da muhammetle eşi barıştılar bu şim kart sayesin de ve şim di çok mutlular.
Siz siz olun yüz yüze anlatamadığınız konuyu dolaylı yollar dan gelerek anlatmayı seçin o insan sizi anlicaktır.
Keş ke bu yazımı en ince ayrıntısına kadar yassaydım ama çok uzun olur du kimse okumazdı.
Yazımı sabırla okuduğunuz için teşekkürler.
İsa sayan amatör fotoğrafçı ve şair