Şoför Şiiri - Muammer Yavuz

Sabah yola çıktım İlim Samsun'da
Müşteri bekledim garaj yolunda
Haydutlar görünür tünel sonunda
Ne belalı başım var bu yalan dünya da

Bilemem ne kadar yolcu taşıdım
Ağrıyan başımı yer, yer kaşıdım
Aldığım parayla benzinde şaşırdım
Çalışma arzumu hepten kaçırdım

İlahi Adalet yazdı yazgıyı
Çalış artık dedi çizdi çizgiyi
Veren verdi rahmetinden büyük sezgiyi
Gün doğmadan elden bırakma silgiyi

Son bir hamle yapıp üç yolcu aldım
Eldeki valizleri bagaja koydum
Kahreden yoluma böylece daldım
Huylandım yolcudan müşkülde kaldım

Yaradan kalbime verdi kuşkuyu
Bu valiz çok ağır sanki tuz suyu
Yolcular sarardı verdi suskuyu
Kara bahtım görmek İster muştuyu

Öte beri insan bir yerde durdum
Valizin ağzına bir bıçak vurdum
Oğlumu valizde uyurken buldum
Son sürat arabamı hasteneye sürdüm