Otobüsün farlarının ışığı sönük kalıyor,
gecenin zifiri karanlığında.
Yalnızca ben ve yaşlı şoför var koca arabada.
Ay ışığının altında, ağaçların koca dalları bir el gibi
pencerelere uzanıyor âdeta.
"Neredeyiz şoför?" diye soruyorum biraz korkakça.
"Son durak!" diye cevap veriyor kaba bir ses.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta