Şoför Şiiri - Haldun Şişman

Gece gündüz, direksiyon çevrilir,
Bir o yana, bir bu yana gidilir,
Bütün plakalar ezbere bilinir,
Yirmi iki Edirne, otuz beş İzmir,

Dünya'da Man, ahrette iman,
Kırk altı Maraş, altmış beş Van
Kuzu kurdun, yol Ford'un
Şoförlük için bize mi sordun?

Yollar Doç'un, bastır koçum,
Kırk dört Malatya, on dokuz Çorum,
Arabam Mazda, huzur namazda.
Kışın mazotu donar ayazda.

Asfaltta süzülür, şosede büzülür,
Bir sohbete başladı mı, dili çözülür,
Rampanın ustası, sollamanın hastası
Ne güzel tarif etmiş, büyük Ata'sı;
Şoför, en asil duyguların ustası.

Bayramda bile çocuklarını göremezsin,
Cenazen olur, gömmeye yetişemezsin,
Zamanla yarışır, vites küçültemezsin,
Öyle bir meslektir ki, ecelinle bile ölemezsin.