hep yalnızlık uğuldar,
sarhoş, nemli duvarlarında.
hazin bir türküdür bahar
kapı aralığında.
Eylül-i bir sancı yankılanır,
kül rengi sofam da.
ve yıllar yılı;
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
