İpe dizilmiş gibi duran kelimeleri
nedense sevmiyorum.
Savrukluğuma gün ortası bi sofa* kuruyorum.
Seriyorum hayallerimi ayağımın altına
Bir elimde okyanus
Bir elimde gökyüzü
Seni düşünüyorum
Yoksun!
*Sofa: Evlerin önündeki balkon
Kayıt Tarihi : 23.9.2022 01:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!