Sobeleyin bizi Şiiri - Arif Demir

-Sobeleyin Bizi-
Vakitsiz okunuyor artık salalar
Su manzaralı bütün havadisler
‘’Yine’’ diye başlar bütün manşetler
‘’Zap,Zal ve Lâl’’
Gri ,bulanık bir ölüm
Balık sanırsın ilkin, demirden tabutları
Sırt üstü uzanıvermişler katilin kucağında
Faili Meçhul değil bu canların
Ama çürüdü artık yüreği
Bidondan yapılmış kurtarıcı sandalın
Bu kaçıncı can, bu kaçıncı intikam
Bir yandan dağı taşı yutan Zap
Diğeri çığlıkları önüne katıp gelen
Dalga dalga büyüyen çığdan bir kervan
Ne çocuk der, ne dede ne de bebe
Kınalı bir el görürsün sığ bir gedikte
Suyun ölüme duyduğu bir yerde
Rastlarlar gözü açık bir bedene
Çekip çıkarırlar taze bir gelini
Çıkarılmaz parmağından ne söz alyansı
Ne Kefeni olmuş beyaz gelinliği
Kara topraktan yapılmaz mezarları
Kiminin kum, balıkların süslü puludur
Kiminin üstünde befrinler boy vermiştir,
Baharda eriyen berrak bir kar suyudur.
Çığlıkları yankılanırdı hırçın dağlarda
Buradayız diyorlardı hep bir ağızdan
İşte benim pabucum diyordu
Hayata yeni merhaba demiş
Kiminin adı Ahmet kiminin Memiş
Buradayım diyordu Suna gelin
İşte gelinliğim, işte duvağım
Tesir etmez artık biliyorum
Ne sizin Havar’larınız
Ne de benim sessiz dualarım
Ara/ma bul/amama çalışmaları
Kör ebe oyunu gibi devam edecek
sobeleyecekler bizi, belki bulacaklar
Belki bir balıkçı, belki bir yolcu
Ağlamasıyla uyanacağız kim bilir
Kundağı tabut olmuş bir çocuğun.
Kalabalıklar içinde kayıplarız
Çığlıklarınız ele verecek bizi
Ama yine de sobeleyin bizi
Kor gibi yanan yürekleriniz gibi
Biz de yanmaya hazırız .
Arif DEMİR
19/06/2017 Hakkari
Sessiz Çığlıkların Sesi