Önce ‘seviyorum’a inandım
Sonra beni benden çok sevdiğine
Görmedi gözlerim önümü arkamı
Sobelendim işte körü körüne...
Ondördündeydim sana tutulduğumda
Anamın sütü kokuyordu ağzımda
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var