Sobeledim Seni Dünya Şiiri - Songül Özel

Âb-ı dünya içmişim
Keyfekeder gün be gün yaşarken
Elemsiz, tasasız
Gökkubbeden habersiz
Gönül mihrabımdan
Safahata düşmüşken umarsız

Bir varmış, bir yokmuş diyerek
Masallar dinlerken çocukça
Uyumuşum, unutmuşum kendimi
Oynamış dünya benimle çocuk gibi
Onca yaşıma rağmen
Gülmüşüm, eğlenmişim
Sevmişim, sevilmişim
Âb-ı dünya içmişim

Evirmiş, çevirmiş beni dünya
Sihirbaz misali
Hokkabaz misali
Bir görünmüşüm,
Bir saklanmışım
Sobelemiş dünya beni
Âb-ı hayat içmişim

Bir gün oynarken benimle dünya
Saklanmışım gönlümün kovuğuna
Kuytu bir köşesine sinmişim
Saklamış beni gönlüm
Bilmem ne kadar saklanmışım
Kalbimin kilitli köşesinde
Görmüşüm orada göreceğimi
Gözlerimden habersiz
Zaman durmuş
Sırlar bir bir zâhir
Zamansızlığın girdabına dalmış bedenim
Gönlümün Hızır’ını bulmuşum
Âb-ı hayat içmişim

Dünya mı arar durur hâlâ
Günden güne beni
Telaşla, korkuyla
Elinde oyuncaklar
Sobeledim seni dünya
Oyunbozanlık ettim işte
Gönlümün Hızır’ını bulmuşum
Âb-ı hayat içmişim