Yanıyordun gürül gürül bir zaman,
Ne alev kaldı bağrında ne duman.
Isıtmak uğruna soğuk ortamı
Kim bilir kaç ağaç yaktın, kaç orman!
İnsan için bak nelere katlandın,
Ömrün isle külle süslü bir roman.
Soğuk değil çoğunun tabiatı,
Kimi sıcakkanlı kimi ılıman.
Yananın halinden yananlar anlar,
Nasihattir sunacağım tek derman.
Seni yakan odundu yandı geçti
Ya aşk od’u! Dalsam söndürmez umman.
Sessiz sakin şu hâlini gördükçe,
Bilsen sana ne çok imrenir Osman.
20.09.2024 Kadıköy
Kayıt Tarihi : 4.1.2025 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!