kırıkrı borun bezle sarmıştık
dumanın tütmesin kömür sobası
sana biz çok çok alışmıştık
hayatımızdan gitin kömür sobası
seninle dedem ninem gecirdi ömürü
için için yanardı sende taş kömürü
üzerinde kaynardı bakır güğümü
odamızı ısıtırdın kömür sobası
seninle yuvamız olurdu sıcak
misafirlere sen açardın kucak
bir nesil seni minetle anacak
sesiz sedasız gitin kömür sobası
Kayıt Tarihi : 22.9.2013 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)