doğduğumdan itibaren
çalışma hayatımın ilk yılları dahil
sobalı evlerde oturduk
soba ayrı kültürdür yaşamayı bilene
emaye çıkmadan önce
her yıl boyanırdı çocukken
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
sobalı yıllar adamın adam olduğu yıllardı. dostluğun kavi olduğu paranın bile değeri vardı. teşk anımsattınız sıcacık aile yuvalarını
teşekkürler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta