Soba Şiiri - Yunus Koşar

Çile miydin yüksek yüksek apartmanlara bakan gözlere
Siyah kurumların bir bahtı karalık mıydı ocaklara
Baharla terk edilip hazanla dönen bir hasret miydin umutlara
Ve mevsimler seninle mi deveran olurdu yıllara

Sobam, sıcaklığını özledim bu alevsiz kış gecelerinde
Karanlık tavanlarda dans eden şavkını
Birbirimize bağladığın bir arada tuttuğun akşamları,
Odama limon portakal kokusu verdiğin akşam sohbetlerini özledim

Duvar halısındaki aslanlar canlanır korunda, çıtırtılarında
Dedelerin masalları dile gelir çaydanlıkta fokurdayan suda
Ve tatlı tartışmalarımızı özledim, sen hiç susmayasın diye
İlk tutuşma anında alevinde ovuşturduğum ellerim
Seni arıyor kaç kıştır.

Sensiz kar, kar kadar beyaz değil; yağmur seninleyken ki kadar sıcak…
Masallar, türküler haps oldular sohbetsiz zindanlara
Parlak parlak ışıklar donuk donuk şavkıyor tavanlarda
Ve sen yoksun mahrumuz huzur veren sıcaklığından

25 KASIM 2014