Bir sabah soğuktan her yerim sızlayınca
Hayatın ne kadar acımasız olduğunu anladım
Herkes kendi dünyasında ilerlerken
Meğer ne kadar da yalnızmışım
Çocukken etrafında oyunlar oynadığımız
Dünyadan bihaber olduğumuz
Karnımız acıkınca ekmeği bandığımız soba...
Ne kadar da adaletsizmiş bu dünyada
Görüştüğüm arkadaşlarım da açtı
On beş gündür sadece su ile hayattaydı
Soğuk ve açlıktan ölen insanları düşününce
Mücadele ettiğim konular çıkmaz sokaktaydı
Kayıt Tarihi : 29.8.2023 10:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize sağlık tebriklerimi sunuyorum...
TÜM YORUMLAR (2)