Soba Şiiri - Zehra Çavdaroğlu

En güzel çaylar,
Bir sobanın üstünde demlendi,
En güzel kestaneler,
Sobanın ateşinde kavruldu,
İnsan en güzel ,
Bir sobanın yanında pişti belki de, ağır ağır...

En güzel kokular,
Bir sobanın üzerine koyulan portakal kabuklarından geldi.
En güzel eğlence,
Sobanın üzerine kolonya döküp ateşin harlanmasını
Ve kolonya damlalarının hareketini izlemekti.
En güzel hikayeleri bir soba anlattı bize;
İnsan susup sadece sobadan gelen sesi dinlediğinde,
Kendini dinlemeyi öğrendi...

Yağmurdan ıslanan bedenler bir sobanın başında kurutuldu.
Yürekler bir sobanın başında ısındı...
Ve henüz hiç kimse bir soba kadar ısıtamadı yüreğimizi!