Bacalar sökülüp atıldı,uydular takıldı çatılara
Göçmen kuşlar uğramaz oldu yaşanılan mekanlara
Odunlar yanmıyor artık,güğümler kaynamıyor
Çocuklar koşuşturup birlikte oynamıyor
Hüzünlü bir sessizlik var odanın içinde
Sobalar, yenildi kalorifer peteklerine
Kestaneler öksüz kaldı,mısırlar yetim
Karlar yağdı yüreğimin eteklerine
Ey soba! Beni de al ruhundaki peteklerine…
Kayıt Tarihi : 18.11.2009 00:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dursun Tiftik](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/18/soba-12.jpg)
çok çok güzel, bu konu ancak böyle anlatılır, tebrikler üstadım. selam ve sevgilerimle....100 puan
Teşekkürler...Çok özelliği olan bir şiir... duygularıda özel düşleride özel.....
Sanıyorum bundan böyle hep geçmişimize dair bir şeylerin özlemini çekerek yaşamak zorunda kalacağız...Tıpkı kaynayan güğümlerde catılarda mola veren göçmen kuşlarda, küle gömdüğümüz patateslerde olduğu gibi...........saygıyla
TÜM YORUMLAR (10)