İntihar Etmek Gibiydi Seni Sevmek

Her bahar akasyalar açtığında sen gelirsin aklıma
Saflığın, ılıkça ruhuma akışın
Sen masumane bakarken bana
Bir buz tanesi gibi erir giderim karşında…

Hayatta her şeyimi kaybettiğimde buldum seni
Allah’ın bir lütfu gibi girdin dünyama
Tecellisi kaçınılmaz kaderim olabilirdin de
İçten içe yandım ama bir kez olsun söylemedim sana
Ceylan gibi masumca baktıkça eridim nazarında
Farkına varmadın ya ben ona yanarım…

Adı konmamış bir ahın cezası gibiydi bu aşk
Saf temiz ama karşılıksız
Sevgilerimizi söylemek neden bu kadar zor
Ya da hayat neden ertelenir bilemem
Bildiğim, intihar etmek gibiydi seni sevmek
Çünkü kavuşmak yoktu
Mutluluk yoktu, sonu yoktu
Çileye açılan kapı gibiydi seni sevmek
Gönlüm bir imkansızda hapsolmuş neyeyim…

Gözlerim yollarında rehin kaldı
Düşlerimi ver bana
Yalnız seninle olabildiğim tek yer hayallerim
Bari ona olsun dokunma…

Sonbaharda hayata gözlerini açmış kelebek gibiyim
Biliyorum, bahar da görmeyeceğim
Sözün bittiği yerdeyim
Son nefesteyim
Hayat senden bir ömür bir de sevda alacağım var…

©
17 Nisan 2023
01:20