gülümsedin ya
nefesi aşk kokulu
bin martı kanat vuruşlu
smyrnalı bir rüzgar
kopup koştu körfezden...
suya düşen ihanete aldırmadan.
suyun yüreğine
yüreğine düşen acıya aldırmadan.
nefesindeki kaç intihardan kalıt-aşk kokusu
smyrnalı rüzgarın
soramam şimdi
daha sonra sorarım belki...
bakıp gözümün derinliğine
gülümsedin ya,
kaç kör pencere açıldı bir bilsen...
ve kaç yorgun papatya
taç yapraklı mendiliyle terini sildi
kimseye göstermeden.
gülümsedin ya,
sanki aynı şarkıdan
sular içti kuşlar.
Kayıt Tarihi : 4.1.2005 16:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!