futursuzca sarf edilmiş
taze cümleler çarpıyor ayak ucuma
hayatıni basitçe tüketenleri seyrediyorum
ve sonra kayan yıldızları
ceset kokuları geliyor burnuma keskin keskin
cesetlerin hayata lanetini duyuyorum
gereksiz ve çirkin kuralları
sonra yıkılan tabular ve yokolan doğrıuları
güzelliklerden titizlikle arındırılan yaşamlar
ve tüm yalanları hoyratça etrafa saçanlar
bir bir dikiliyor önüme
içimde yankılanan lanetleri susturamıyorum...
24 ekim 2007
Münibe ÇobanoğluKayıt Tarihi : 4.12.2008 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
dost_17' ye ithaf edilmiştir
teşekkürler
ayrıca... her insan biraz şizofrenidir... bunu kabul etmeliyiz :)
yorumlar için çok teşekkürler :)
tebrikler
TÜM YORUMLAR (5)