Şizofrenik Ruh Şiiri - Serdar Çiçek 2

Ah şizofrenik ruhum
Gökyüzünün altında binbir acı çekerken yağmur taneleri sıvazladı sırtımı birden akarsu misali boşaldı gözyaşlarım.
Sendekide acımı bak binlerce metreden atlayıp ,toprağa kavuşmak için ölüyoruz.
siz bunu intihar eylemi olarak görüyorsunuz biz de hasretimizi sonlandırmak anlık bir mutluluk eylemi ve anlık mutluluk için bütün yaşamımızdan vaz geçiyoruz , dedi Yağmur tanesi…
Ne yani bende mi intihar edeyim ?
Hayır , tutki mutluluk uzağında ve ona ulaşmak için çana sarf etmen gerek bu çabaların acı veriyor ama mutluluğa hep yakınlaşıyorsun , sadece umudunu yitirme.
Nefes aldım. Rahatladım
Sahi ben kimle konuşuyorum.
Ah şizofrenik beynim yağmura müteşekkirim.
Yağmurdan sonra açtı güneş
Rengarenk gökkuşağı belirlendi gökyüzünde süzülerek bir kadın kayıyordu gökkuşağından , yeryüzüne. Göz kamaştırıcı güneş misali .
Hangi şiirin kapısını açtında girdin bu dünyaya
Yüreğime kuşlar kondu kanat çırpıyorlar yüreğim uçtu uçacak
Söylesene gökyüzünün tanrıçası mısın ?
Hiç’bir acı sonsuza kadar sürmez?
Yoksa sen binbir acıdan sonra gelen mutluluk musun ?
Eski hayatımı yakarak
Acılarımdan arınarak yeniden doğuyorum.
İçimde yeni bir hayata başlamanın sevgi ve heyecanıyla doluyum.
Beni kendine mi mühürledin
Gitme. Bir ömür yanımda kal.
Yağmur taneleriyle yine kendime geldim ah şizofrenik ruhum yine mi oyun …