Her şeyi sislerin altına gömüp kaçmak vardı
Bir sonbahar akşamı yanağını dayayıp soğuk bir otobüs camına
Sokaklarına daha önce hiç merhaba demediğin bir şehre doğru yol almak
Mesela, yoldan geçen kamyonları saymak
Çocukluğundaki gibi...
Bir rüya olduğunu kabullenmek, yaşanmış ve yaşanamamış her şeyin
''Uyanık olmak kabusu''na alışmaya çalışmak
Bir mezara bekçi olduğun halde , hala dayanıklı bir mermer olmakla övünmek
En sonunda ise bir şizofren çığlığı:
Hasta değilim biz!
Kayıt Tarihi : 4.4.2023 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!