Şizofrenik Ataklar Şiiri - Necdet Arslan

yoldayken yakalanmak geceye
bir ürküyorum karanlıktan bir ürküyorum.
sonra şu tek tük ağaçları ,bomboş verandayı
ötelerdeki şamandırayı düşünüyorum denizin ortasındaki

iyi de
sis daktilo kahve eklem romatizması
tanrıçalar
ve fanus

örneğin tuhaf geliyor bazı şeyler bu sıralar bana
bir çocuğun ağlamayla karşık burnunu silen kadına bakıyorum
görmüş geçirmiş olduğunu sorsam mı , diyorum içimden

etraf böyle değildi az önce

dışarıda ayaz . ellerim bozuk şemsiyeyi düzeltmekle meşgul
kıkır kıkır bana mı gülüyorlar kaldırımdaki o birkaç yosma

hınzırlığım tavan yapıyor
yalın ayak şu yalıya bir baskın yapabilirim

kendi kollarımı bir güzel ısırabilirim
şimdi cebimdeki cüzdan uykuda , tesbihim dağılmış gitmiş
biri çağırsa 'böyle değildim ben ' diyeceğim

sekizli saymalarda
altı bin üç yüz on ikiden sonra
ölüyor parmaklarım

herkes uykudayken korkunç bir şey istiyorum
çalmaz
ki kapıyı o şimdi
n.a.