Şizofreni Satırlarımdan Şizofreni Bir Gece

gerçek hayatı
en yanlış kostümü giydiğimde öğrendim
tüm kemik uçlarımdan
iliklerim süzülüyordu soyunduğumda...
ama çırılçıplak kaldığımda bile,
masumdu tenim...

asla güvenmeye cesaret edemeyeceğim kişiliklerin
yatak odalarında uyudum
en huzurlu uykumu...
tüm ahlaksızlıklarla burun burunayken bile
korku hissetmedim...
biliyorum!
haykırmalıydım 'herkes yanlış biliyor' diye
ama sustum...

çıplaklığın böylesine yakıştığı
başka bir dünya olamazdı...
mor badanalı,siyah perdeli,
iki yataklı bir odanın içinde
bekaretimi sınıyordum...
oysa ruhum çoktan teslim olmuştu...

aşk denen bir soytarının elinde
duygularım bir fahişeye dönüşmüştü...

dünyanın en güzel hatasının sonucu
bir bütün olarak duruyordu karşımda
ruhlarımız ise ten teması olmadan
deli gibi sevişiyor ve orgazm oluyordu...

fahişe ruhum onu haketmese de,
O, aşkla bakıyordu gözlerime...
O'na layık olmayı başarabileceğimi ise
pek sanmıyordum...

29 kasım 2008