mahşerin geçmişte kaldığına inanan kadın
gün ışırken iblisi aldı koynuna.
ey henüz ölmemişliği kadınınkinden kıymetli cellat!
gün batmadan o halde
geçir ateşten ilmeği boynuna;
daha peydahlanmadan
iblisin kül kokan öz evladı
şebnemdir onu özsuyuyla kutsayan kadının adı.
onun ağırlık biçilmemiş günahını
bilmem artık kim affeder
/ insanlar affedilmek değil affedilmiş olmak ister /
bütün bunlar olurken
içimdeki düşman şu sözleri karalamakta:
“zaman
sahibini tavaf eden bir gölgedir karanlıkta…”
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 11:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!