Şizofreni duygular Şiiri - Macit Kuruçay

gün ağarana kadar yıkar bu kenti yağmur
yine midye gibi kapandım kabuğuma
insan böyle gecelerde
hangi pencereye yanaşsa
hangi camdan baksa
ağır duygulanıyor
yalnızlık darağacı
kaç kez kurulup
kaç kez yıkılıyor
bir şey eksildi benden
hava gibi
su gibi
ateş gibi
toprak gibi
bir şey eksildi benden
karagüller açıyor yüreğimde
insan gülmeyi unutur mu be
unuttum
insan uykuyu unutur mu be
unuttum
yılan gibi derimi bırakmak geliyor içimden

içimden her şeyi alıp giden sen
söyle bana ne yaptın
neyi söktün içimden
hangi tılsım
hangi efsun bozuldu
yüz yaşında hissedip
bu etten kemikten yığını
sürükle sürükleyebilirsen
ayakta tut tutabilirsen
ama daha gencim civanım ben
yaşım yirmi iki
kar beyaz çiçeklerim erken açar
sularım gümrah gümrah çağlar
soldum kurudum ben
nasıl bir şey bu
hangi hastalık
hangi dert
şifâsı ney
verem mi
kanser mi
söyle nesin
bir adın olmalı
bir adın senin
kimsin kim
neye baksam sen
neden ama neden
geniş bir nefes bahşeder misin
çok yoruldum çok
ölüm kötü bir kâbustan
defalarca deneyip
bir türlü uyanamamak ise şâyet
bil ki öldürdün beni
nasıl bir şey bu
bir mum gibi üflemek ömrümü
düşünmek
düşünmek
yirmi dört saat
ama daha gencim civanım ben
yaşım yirmi iki

(2007 siyah gözyaşı şiir kitabından)