Vakit gece yarısına ramak kala
Odamın penceresinden bir sigara tüttürüyorum
Efkarım dumanla birlikte dağılıyor sanıyorum
Ama hayır içtikçe boğuluyorum nefessiz kalıyorum
Bir tiksinti geliyor ani bir refleksle yarım sigaramı söndürüyorum
Kafamda binbir türlü bela ne yapsam kurtulamıyorum
Beynim bir değirmen gibi dönüyor düşünüyor dönüyor
Düşündükçe sorunlar gözümde daha da büyüyor
…
Dışarıda hava alacakaranlık onbeş milyonluk kalabalık şehrin
En sakin sokağında
Kurbağa sesleri duyuluyor wrak wrak rak rak
Gökyüzüne bakıyorum gördüğüm uzaktaki tek yıldız da alıp götürmüyor
Beni benden
Sonra incir ağacına,uzansam dokunacağım erik ağacına takılıyor gözlerim
Dallanıp budaklanmışlar,geniş yapraklarıyla çaprazımı tamamen kapatmışlar
…
Kurbağalar susmadı anlaşılan sabahlayacaklar
Dikkatle dinleyince çekirge sesleri de eşlik ediyor
Wrak seslerine gecenin sessizliğinde
….
Karşı binanın üst katındaki daire de ışıkları söndürdü…
Derken odanın kapısı açıldı vakit geç oldu diye bir ses.
…
Ş.A.
Şafak Bayram AkınKayıt Tarihi : 8.7.2008 12:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!