Şizofrence Masal 1 Gidiyorum

Öyle bir aşk masalına inanmışım ki
Rüzgarın getirdiği her melodi sen.
Her şarkıyı sen söylüyorsun cinsiyetsizce karşımda,
bütün orkestra sen.

Gitarda sen,
Yan flütte sen,
Elektro da sen,
Bas da sen,
Bateri de yine sen,
solist de sen, back vokal de...

İşte Grup SEN!

Öyle bir masal ki,
yazarı ben soluğu kesilmiş.
Şimdi konser salonunda bir sayfa,
sahne de sen,
her yer dolu, tıklım tıkış ben.
Adını haykırırcasına susan hayranlar ben,
Sana ellerini uzatanlar ben,
Şarkına eşlik edemeyenler ben,
Karşında tir tir titreyenler ben,

İşte Grup SENin hayran kitlesi ben!

Öyle bir masal konseri ki,
ölüm beni kucakladığında, yazar SON!

Şimdi yanımdasın gibi yoksun.
Ellerin pamuk, tutmadan dokunduğum,
kim bilir hangi aşifte yatakta ruhun,
vicdanının yokluğunda burnunu çekiyorsun...

İzmir beni duyardı eskiden,
son günlerimi Çeşmeye
mezarımı Alaçatıya emanet edecektim...
yazık ki sen orayı da sensizleştirdin,
ölümümün hayalini bile kırdın.

Şimdi bir şizofrenim,
her an konserindeyim boynu bükük,
başım önümde susarak eşlik ediyorum,
Grup SEN! gidiyorum
sözlerini ben(in) yazdığı şarkıya!

Hey kimse görmüyor mu bu konseri,
işte baksanıza dünyanın sahnesinde Grup SEN!

Heç