Oturdum
Yanımda yalnızlık
Sustum
Yalnızlığın yağlı ilmeği boynumda
Yaşamı sorguladım
Neyim?
Nereye gidiyorum?
Ne istiyorum?
Çoğul yalnızlıklar sarıyor etrafımı
Koca şehir ve türlü türlü insan
Kalabalik
ama
Kalabalığın içinde
Yalnızlığa hüküm giymiş yüzler
Heybelerinde yaşanmışlıklar
Beklentilerin gölgesinde kalmış
Hep bir yanı eksik
Kurulu düzenin oyuncuları
Yolları engebeli
İniş çıkışlarla dolu
Gözleri simsiyah bakan
Işığı göremeyecek kadar ama
Korkuların sağnağından kaçan
İçlerine hapsettikleri
Ben'in şemsiyesine tutunan
Bir yolculuk belki
Dunya limanında son bulan
Hayat gemisinin dümeninde
Rotasını kaybettiğimiz...
18.03.2009
Birgül YeğinKayıt Tarihi : 25.3.2009 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çoğul yalnızlıklar sarıyor etrafımı Koca şehir ve türlü türlü insan Kalabalik ama Kalabalığın içinde Yalnızlığa hüküm giymiş yüzler....
TÜM YORUMLAR (7)