Şizofren şiir Şiiri - Tuğba Özgür

biraz da şizofrenidir şiir
belki birazda şizofrendir şair
hiçbir durgun akıldan anlayış göremez şizofrenler
aslında hayatı yalın görendir şizofren

biraz da şizofrenidir şiir
duyguların çıldırması belki de...
aşkı binbir çeşitte anlamaktır
birazda şizofrendir şair
dahası ne olabilir ki? ? ?
gölgelerin savaşını
ateşin aslında aşkdan serin olduğunu
ve hatta rüzgarın ağaçlarla dans edip
haykırılan şiirlere fon oluşturduğunu
kim söyleyebilir başka? ? ?

biraz da şizofrenidir şiir
belki birazda şizofrendir şair
kim görür sevdiğinin gözündeki
gözyaşlarının aslında altın olduğunu? ? ?
kim değer verir
sahibinin bile cömertce harcadığı altın gözyaşlarına
kim farkeder sevdiğinin adı geçince
heryerin yandığını

biraz da şizofrenidir şiir
belki birazda şizofrendir şair
ben bir şairim
ben görüyorum onun geçtiği
sokakların şenlik yerine dönüştüğünü
görüyorum rüzgarın saçlarını taradığını
büyük bir özenle...
güneşi kıskandıracak bakışları görüyorum gözlerinde
sevdiği herşeyi
sokaktaki zavallı bir kediyi bile kıskanıyorum
onu görüyorum her rüyada
hayatın gerçeğini onda buluyorum
dünyanın en güzel sözleriyle dolu
şiirlerini ona adamak istiyorum
sevdiği şarkıları ezberleyip
okuduğu kitapları biriktiriyorum
esen rüzgarda kokusunu duyuyor
doğan güneşle sıcaklığını anımsıyorum
bütün geceyi yanında geçirsem
sabah uyandığımda özlemiş oluyorum

biraz da şizofrenidir şiir
belki birazda şizofrendir şair
ben bir şairim
baktığım her resimde onu görüyorum
onu iliştiriyorum bir köşeye
eğer bu resimde onu kurgulayamazsam
eskik görünüyor gözümde
okuduğum kitaptaki bir kahramanı
ona benzetiyorum
yazar ne kadar överse bu kahramanı
bende onu gözümde okadar yüceltiyorum
sokakta yürürken
herkesin onu izlediğini sanıyorum
ve olası kıskançlık krizlerini engelleyemiyorum

ben bir şairim ve
bu gibi şizofrenik durumları anlatıyorum şiirlerimde
işte bu yüzden
biraz da şizofrenidir şiir
belki birazda şizofrendir şair