Şizofren satırlar Şiiri - Süleyman Arslan 2

Meçhul diyarlardan kulağıma çalınan
Özlemin ve hasretin bestesi bu
Karanfil kokulu yârdan
Haber veren postacı sesi bu
Yitik diyarlardan ufuklara giden yol
Yol ki zambaklar diyarı
Bahar kokulu kadınım
Epey oldu yazmadın ,
Mektupların varmadı gönül evime
Züleyha kelamında hatırlatmadın
Afilli sözlere gerek yoktu zaten
Karalayamadınmı üç satır
Ahvalin nicedir nasıldır
Mum ışığında yazıyorum sana
Gölgede çehren geliyor bana
Dur oynaşma,güzelliğini naklediyorum satırlara ,hatlara ,sayfalara
Kelebekler misali gelip gidiyorsun
Hep ulaşılmaz sonsuz bir tat veriyorsun
Aylar yıllara döndü nerelerde geziyorsun
Bu kelamı duymuyor musun
Şizofren satırlar bunlar amaçsız
Gerekli satırlar bunlar sebepsiz
Gel uzan dizlerime ,saçlarını dağıt
Seyreyleyelim ovaları dağları
sensiz gelmez bu memleketin baharı
Nasıl açsın çiçek sensiz
Gün yanığı yanakların bensiz