Her gün yeni bir kimliğe bürünüyorum. İçimde bir yerlerde saklı bir
kent; umutsuz insanların yaşadığı.. Aklımla zorum var, yitirmekteyim
içimde ki en ufak umut kırıntılarını. Şizofren benliğimin hiç bitmiyor
oyunları. Beni binlerce karaktere böldüğü yetmezmiş gibi, sürüklüyor
hayallerime başka başka insanları..
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
hiç şizofrenlere uğramayasınız.. :)
dua ile..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta