Şizofren İle Yaşamak Şiiri - Tekin Bekar

En mühim iştir, hasta olunca kafa,
İrtibatı kesip gerçekle, geçer o tarafa,
Kendini bilmez ya, gerek yok ki lafa,
Şizofren ile yaşamak, ölmektir..!

Hiç durmadan, karşı tarafı suçlar,
Sigortası atar, değince birbirine uçlar,
O vakit, yola yola kafada kalmaz saçlar,
Şizofren ile yaşamak, ölmektir..!

Durduk yere, sebep yokken saldırır,
Canım dersin, ne duyar ne aldırır,
Haklılığına kendini, herkesi inandırır,
Şizofren ile yaşamak, ölmektir..!

Yaptıkları karşısında, öfken taşar,
Nasıl bir hiçlik ki, hep içinde yaşar,
Konu komşu, haline bakıp şaşar,
Şizofren ile yaşamak, ölmektir..!

Kızdı mı, eline ne geçerse atar,
Sakinleştirmek istersin, polisi arar,
Suçlu olursun, mahkemeden karar,
Şizofren ile yaşamak, ölmektir..!

Ne seni dinleyen var, ne de aldıran,
Sanki kabahat sende, sensin saldıran,
Hayatını zehirler, zehri en hası baldıran,
Şizofren ile yaşamak, ölmektir..!

Doktora götüremezsin, hasta değilmiş,
İlaç mı? içiremezsin, delimiymiş
Senin hayatın kararmış, başın eğilmiş,
Şizofren ile yaşamak, ölmektir..!

Mahkemeye çıkmadan suçlu olursun,
Evde çıngar çıkarır, millete rezil olursun,
Bunlar yetmezmiş gibi, işinden olursun,
Şizofren ile yaşamak, ölmektir..!

Ailesi sahip çıkmaz, kalır başına,
Aldıran olmaz döktüğün göz yaşına,
DAYANAMADI yazsınlar, mezar taşına
Şizofren ile yaşamak, ölmektir..!